Την Δευτέρα 9 Οκτωβρίου 2017 στις 18.30 πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο του 2ου Δημοτικού Σχολείου Γλυφάδας Παιδαγωγικ
ή Συνάντηση με θέμα
ή Συνάντηση με θέμα “Τα Όρια και οι Κανόνες στα Παιδιά. Η αναγκαιότητα και χρησιμότητά τους στην οικογενειακή και σχολική ζωή”.
Προσκεκλημένοι ομιλητές ήταν:α) ο Σχολικός Σύμβουλος 46ης Περιφέρειας Αττικής, κ. Βασίλειος Κατσιμάρδος και β) η πρώηνΣχολική Σύμβουλος,
Δρ Κοινωνικής Ψυχολογίας, κ. Ράνια Α. Κυριαζή.
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης τονίστηκε ότι σύμφωνα με έρευνες το 75% των γονέων/εκπαιδευτικών παραπονούνται πως το παιδί τους, κατά τη διάρκεια του καθημερινού του προγράμματος στο σπίτι και το σχολείο, αρνείται να ακολουθήσει οδηγίες και κανόνες, αποφεύγει τη μελέτη, αυθαδιάζει, διαμαρτύρεται, επιτίθεται, αντιδρά.
Σε αυτήν την περίπτωση οι ενήλικοι πέφτουν εύκολα στην παγίδα της «λάθος αντίδρασης»: φωνάζουν, τιμωρούν, παρακαλούν, επαναλαμβάνουν, διαπραγματεύονται, «δωροδοκούν», διαφωνούν μεταξύ τους, μοιράζονται τον ρόλο του «καλού» ή του «κακού». Το παιδί συνεχίζει να κοντράρεται και μέσα σε όλη αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση είναι φανερό ότι κάτι πρέπει να αλλάξει!
Για να υπάρξει αλλαγή, αυτή θα πρέπει να αρχίσει από τον ενήλικο, είτε γονέας είναι αυτός είτε εκπαιδευτικός, που έχει συνείδηση της κατάστασης και ωριμότητα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της παιδαγωγικής συνάντησης επιχειρήθηκε να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου:
* Οι κανόνες και τα όρια περιορίζουν και καταπιέζουν το παιδί;
* Πόσοι πρέπει να είναι οι κανόνες, για να είναι αποτελεσματικοί;
* Ποια θέματα πρέπει να αφορούν;
* Με ποιους τρόπους θα διασφαλίσουμε την τήρηση των κανόνων;
* Πρέπει να υπάρχουν θετικές ή αρνητικές συνέπειες;
* Αν ναι, ποιες;
* Αυτές είναι το μοναδικό μέσο ελέγχου;
* Τι συμβαίνει αν διαφωνούν ο πατέρας με τη μητέρα;
Σε αυτήν την περίπτωση οι ενήλικοι πέφτουν εύκολα στην παγίδα της «λάθος αντίδρασης»: φωνάζουν, τιμωρούν, παρακαλούν, επαναλαμβάνουν, διαπραγματεύονται, «δωροδοκούν», διαφωνούν μεταξύ τους, μοιράζονται τον ρόλο του «καλού» ή του «κακού». Το παιδί συνεχίζει να κοντράρεται και μέσα σε όλη αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση είναι φανερό ότι κάτι πρέπει να αλλάξει!
Για να υπάρξει αλλαγή, αυτή θα πρέπει να αρχίσει από τον ενήλικο, είτε γονέας είναι αυτός είτε εκπαιδευτικός, που έχει συνείδηση της κατάστασης και ωριμότητα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της παιδαγωγικής συνάντησης επιχειρήθηκε να δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα του τύπου:
* Οι κανόνες και τα όρια περιορίζουν και καταπιέζουν το παιδί;
* Πόσοι πρέπει να είναι οι κανόνες, για να είναι αποτελεσματικοί;
* Ποια θέματα πρέπει να αφορούν;
* Με ποιους τρόπους θα διασφαλίσουμε την τήρηση των κανόνων;
* Πρέπει να υπάρχουν θετικές ή αρνητικές συνέπειες;
* Αν ναι, ποιες;
* Αυτές είναι το μοναδικό μέσο ελέγχου;
* Τι συμβαίνει αν διαφωνούν ο πατέρας με τη μητέρα;